Dinsdag 22-12 si satchanalai - Thong Saen khan

volgens de eigenaar van ons hotel zouden we hier kunnen overnachten dus werd dit ons volgende doel. Een beetje zoekend naar de goede weg, we komen nu echt in rustige gebieden met alleen her en der een huis en nauwelijks een dorpje...we zijn eindelijk uit het suikerrietgebied en daardoor geen grote vrachtwagens meer met bergen suikerriet. Nu hier en daar nog wat kleine grappige vrachtwagens die zo uit 'Cars' kunnen komen. We blijken toch nog steeds in de goede richting te fietsen. Dankzij de niet te hoge temperaturen schieten we ook nog eens lekker op en rond 12.30 zijn we dan ook al aardig in de buurt van de eindbestemming van deze fietsdag. Het dorp wat een provinciale hoofdstad blijkt te zijn , lijkt echt heel klein en het volgende dorp is 50 km verder...we maken ons enigszins zorgen...na wat rondvragen worden we toch ergens naar toegestuurd waar een bord hangt met oa de tekst qrest house....nu is het vaker zo dat thaise vertalingen nog wel eens leiden tot hele rare spelfouten dus toch maar effe vragen? Het joch van nog geen 20 weet even niet wat hij met ons aan moet maar 2 bezoekers van het elektriciteitsbedrijf ( herkenbaar aan logo op hun t-shirt) kunnen net 350 baht uitbrengen, lijkt ons goed, we zien echt mooie nieuwe bungalows, prima te doen! Ook nog eens zo'n watermachine voor de bungalow dus morgen kunnen we nog even watertappen voor de tocht van of 50 of 85km..
Verder niks te beleven in het dorp dan de lokale sportdag met voetbal en jeu de boules en vooral een drankfestijn voor alle bezoekers.
We worden door een andere bewoner van de bungalow nog getrakteerd op koffie en ook op (al weer) een portie van die heerlijke poffertjes! Er blijkt in het hele dorp maar een restaurant open te zijn ( het mag niet eens de naam hebben, ergens staat een vrouw te koken en hangen er drie dames rond en kun je wat afhalen..) hier gaan we dan met de lonely planet in de hand maar eens een bestelling proberen te doen, men vindt ons in ieder geval zo interessant en aardig dat we van een bezoekster er niet onderuit komen om toch elk ook thais biertje te drinken. Gastvrijheid alom, zeker gezien het feit dat n biertje ongeveer net zoveel kost als een hele gemiddelde maaltijd. Ken heeft even mogen ruiken aan wat zij dronken, bleek toch gewoon thaise wishkey te zijn! Best gezellig verder ;-) Daarna gaan we met onze take-away van gebakken rijst met gebakken ei ( nieuwe toevoeging die ons gelukt is te vertalen) naar onze veranda. Al waar na een uurtje onze medebewoner weer verschijnt met een pandangbroodje en pandang-kokos- dip ( pandang is een groen goedje, zoetig van smaak wordt in indonesie ook groen brood mee gebakken o.a.) . Ongelooflijk wat een vriendelijkheid in zo'n nietszeggend dorp!