Havana tot Las Terrazas

Vrijdag 13 december, voor de gelovige zou het geen dag zijn om een reis aan te vangen maar niet voor de ‘thrillseekers’...
Rond vijf uur begint het wekkertje te piepen om ons tijdig wakker te krijgen. Dit zodat we op tijd vertrekken naar Schiphol zonder onnodige stress. Ondanks dat het een vrijdagochtend is toch maar rekening gehouden met de mogelijkheid van files. Gelukkig zat het mee en de vrouw samen met de 2 fietsdozen en 4 tassen ruim op tijd op Schiphol gedropt. Zelf even doorgereden om de auto weg te brengen en terug te komen om samen in te checken. Inchecken ging vrij voorspoedig en na de overdracht van enige euro's voor de fietsen, ready to go.
Na de douane toch maar wat , achteraf zal blijken, (on)nodige dollars gehaald bij de bank .. en daarna op naar de eerste tussenstop, Charles de Gaulle te Parijs. Volgens het reisschema zou de tussenstop zou niet lang duren maar helaas waren er wat problemen met het vliegtuig waardoor het vertrek op zich liet wachten. Dus maar even n biertje gedaan, je moet tenslotte wat... Na enige extra wachttijd mochten we dan eindelijk instappen voor de vlucht naar Havana.

Vliegtuigpopulatie was uiterst divers en zowaar er zat ook nog wat van het welbekende klapvee in het toestel. Deze mensen achten het nodig om na de landing in applaus uit te barsten of de piloot het kunstje voor het eerst flikt en het bijna een wonder is dat we heelhuids de grond raken...

's Avonds in Havanna aangekomen en uiteraard even wachten op de fietsen..helaas duurde het deze keer wel iets langer als anders maar ja wat kun je eraan doen. Het geeft in ieder geval wat tijd om nog wat rond te hangen en na te genieten van weer een langdurige vlucht. Naast onze fietsen kwamen er nog wat meer fietsdozen uitgerold, kortom je zou bijna denken dat het heel druk is om de cubaanse wegen met fietsers..
Gelukkig mochten we nu aansluiten in de volgende rij om de net verworven dollars weer om te zetten in de Cubaanse toeristen valuta, de CUC. Even de koersen checken en dan geconfronteerd worden met het feit dat de koers Euro n stuk beter is dan die van de dollar. Mooi om te weten maar ook volkomen zinloos… In de rij werden we al snel benaderd door een taxichauffeur die ons wel voor 30cuc (circa 25usd) naar Havanna wilde brengen. Toch even gewacht en via de officiële taxi-mevrouw was het 25cuc.. het loont dus om soms gewoon de officiële weg te nemen.

We hadden een casa particulares via internet geboekt en de foto's kwamen overeen met de werkelijkheid. Mooi oude koloniaal huis met een oude dame die gezellig in het Spaans het verhaal deed. Lieve oude vrouw die ons een welkom voelde zijn in haar huis...

Zaterdag 14 december, de fietsen in elkaar gezet en via de 'boulevard' naar het oude centrum gefietst. Altijd leuk om de eerste fietskilometers te maken in een nieuwe omgeving..
Veel vergane glorie waar de eerste ontwikkelingen zijn om het te herstellen en er nieuw hotels en restaurants van te maken.. Hetzelfde is aan de gang in het oude centrum. Straten worden opnieuw voorzien van nette stenen. Luxe boetiek hotels..alles voor de verwende toerist met dollars in de zak die eruit moeten.
Na een flinke omweg met 5ltr water teruggekomen bij onze casa om daarna eens de omgeving te bekijken en er moest nog gegeten worden.. bijna terug bij de casa werden we hartelijk toegesproken door een cubaan die ons meenam naar 'zijn' restaurant. Deze bevond zich in een bovenhuis en was een kleine ruimte waar een grote airco aan stond met 3 tafels erin. Weer eens wat anders. Was nog geen half vier en de behoefte aan een grote maaltijd was er nog niet dus maar een biertje.
Had werd ons duidelijk dat hij niet werd betaald wanneer er niet gegeten werd. In tegenstelling tot de meeste Cubanen sprak hij aardig engels en besprak de problemen van de gewone bevolking. Weinig geld en werk en geen tot weinig uitzicht op beter wanneer je niet behoort tot de betere families. Hij was van creoolse afkomst en dat gaat gepaard met discriminatie. Je zou het niet verwachten maar gelijkheid is een rekbaar begrip in het communistische Cuba van dhr. Castro.

Zondag , 15 december. Het is zover, we gaan nu echt los! Na het ontbijt met veel vers fruit en sap, de fietsen bepakt voor de eerste rit op het cubaanse eiland. Via een kleine omweg op de juiste weggekomen om te eindigen met 90km op de klok in de buurt van Les Terrazes. Terrazes is namelijk ook geen plaats maar een natuurreservaat, het staat alleen niet in die hoedanigheid op de kaart wat we op dat moment nog niet wisten…
Havana is een grote stad en het vergt altijd wat moeite om een stad uit te komen en de juiste afslag te nemen. Het zou wellicht eenvoudiger zijn wanneer we gebruik zouden maken van de moderne ondersteuning van een GPS apparaat maar we zijn nog ‘old skool’ en doen het op wegenkaarten, boeken, de zon en zo nodig kompas…
De eerste 20km waren op een drukke weg met veel zwarte uitstoot van uitlaatgassen. Maar wanneer je van de grote weg afbent is het direct een stuk rustiger en kun je genieten van de rust die er nog heerst in de buitengebieden. Na de binnenweg weer op een brede 6baans snelweg gekomen die richting Sorao en Pinar del Rio gaat. Bij een 6baans snelweg denk je toch snel dat ze al dat asfalt niet voor niets neerleggen. Niets is minder waar, deze wegen stammen nog uit de tijd dat Rusland nog achter het Ijzeren Gordijn zat en er nog een Koude Oorlog was tussen de grootmachten USA en USSR. Destijds werden kosten nog moeite gespaard om bondgenoten op te stuwen in de vaart der volkeren. Kortom Rusland heeft destijds veel, heel veel asfalt op Cuba neergelegd..
Zoals gezegd er is verkeer maar op een 2baans weg hadden ze nog voldoende ruimte gehad om lekker te kunnen doorrijden. Veel momenten hebben wij de weg voor onszelf en kunnen we lekker doortoeren. Op basis van het fietsboek van ‘Wally en Bally’ (zijn niet hun echte namen maar wel zo makkelijk) fietsen we de juiste route (het boek is de basis voor onze gehele fietsvakantie) en slaan na enige tijd af van de snelweg om onze weg te vervolgen via de binnenwegen. Ergens in een gehucht ervoor net een plaatselijke wielerronde gemist. Wel de nodige gesoigneerde renners en een renster gezien. Zoals altijd wacht de koers op niemand en deze keer hebben wij niet op de koers gewacht. Tijdens onze eigen koers wel de nodige vogels gespot maar het fotograferen van die beesten blijft lastig. De grote uitzondering zijn de vele gieren die rondvliegen op Cuba..je zou bijna denken dat ze wachten tot wij als roadkill aan de kant van de weg liggen….

Vantevoren dachten we dat we in Terrazes zelf konden overnachten maar dat kon alleen in het enige hotel La Mocca met een prijskaart van 120cuc per nacht. Dit vonden we toch nog niet nodig dus toch maar naar het alternatief... De bewaker wist uiteraard een casa in de buurt en belde direct naar hen met de mededeling dat er twee fietser aankwamen. Zo gezegd zo gedaan.
Blij dat we er waren en nog meer vreugde bij het aanzicht van de inhoud van de koelkast. Veel bier en frisdrank. Een goed eind van een lange dag.
's Avonds bleek er een Belgisch stel was aangekomen waarmee we de avond gezellig hebben doorgebracht. Eten uiteraard genuttigd in de casa, ook al hadden we anders gewild er was niet anders.

Elke casa biedt naast ontbijt ook de mogelijkheid om het avondeten te nuttigen. Alle kleine verdiensten zijn meegenomen. Waarbij de bedragen voor ons relatief gering zijn maar voor de casa eigenaren een goede bron van inkomsten. Deze inkomsten mogen nog wel gedeeld worden met de overheid want in dit land is niets voor niets. De bevolking heeft bijna overal aan licentie voor nodig, eigen initiatief wordt nog niet volledig gewaardeerd..