Ho chi Minh route

In Hue hebben we ons weer 2dagen als toerist gedragen en dus de historische site bekeken. Alles ziet er oud uit maar dat is in veel gevallen meer het gevolg van de weersomstandigheden, gebouwen uit begin 20ste eeuw staan er dan wel een tijdje maar om deze nu echt oud te noemen. De oorlogen die de fransosen en de amerikanen er hebben gevoerd hebben ook zeer bijgedragen dat er veel originele gebouwen zijn verdwenen metname in het centrum van Hue. Gelukkig hebben de vietnamezen dezelfde gave als chinezen, ze kunnen uitstekend kopieren. Dus veel gebouwen worden opnieuw opgetrokken en dat hier en daar wat wordt aangepast is slechts een detail.
De 2dag wilden we de tombes van de nguyen dynastie bekijken die rondom Hue liggen en dus op tijd op de fiets gestapt. was enigszins bewolkt maar dat is alleen maar aangenaam, helaas stond er wel een stevige wind. Helaas trok het wel steeds dichter en lagen de verschillende sites toch iets verder van elkaar af dan we hadden gedaan en de bewolking bleek daarnaast toch ook nog wat regen te bevatten dus de stemming werd er niet beter op. Tevens bleek onze kaartje van de omgeving ook niet helemaal accuraat wat tot gevolg had dat we een keer op n 2 baansweg te fietsen die in 1 keer ophield en we dus een aardig stuk moesten terugfietsen.. Al met al waren we de oude stenen al weg aardig zat en wilden we gewoon weer terug naar de keet om droge kleren aan te trekken en warm te worden.
Terug in het hotel hoopten we wel dat het weer de volgende dag wat beter zou zijn en dat de wind een stuk minder zijn want er stond wel een aardig etappe voor de boeg naar Cam Lo. Gelukkig was het de volgende ochtend gewoon weer droog en was de wind afgenomen tot een briesje. De tocht naar Camlo verliep voorspoedig en we waren daar rond twaalven. Aangezien het lekker fietsweer was en we ons goed voelden de gok gewaagd om iets van 30km verder te fietsen naar het volgende dorp van enige omvang. De route die we hadden uitgekozen is de zgn Ho Chi Minh route. Dit is de route die de vietcong gebruikte van het noorden naar het zuiden tijdens de vietnam oorlog. toen uiteraard dicht bebost nu deels beplant met rubberbomen omdat dat een van de weinig boomsoorten zijn die er willen groeien op de grond die besproeid is met Agent Orange. Blijkt dus nog inderdaad een goed ontbladeringsmiddel te zijn. .. De route loopt parallel aan Highway 1 de belangrijkste weg in vietnam, de route is nu een strak geasfalteerde weg die nu eigenlijk de H1 zou moeten ontlasten maar tijdens onze dag hebben we nu niet veel verkeer gezien op de weg door een geweldig om gebied. Bij ons gehoopte eindbestemming van de dag bleek er toch geen hotel oid te zijn wat ons noodzaakte om toch nog 15 km verder te fietsen en weer terug naar H1 (dus eigenlijk 30km extra..). In Haxa bleken er gelukkig wel een paar mogelijkheden te zijn dus ingecheckt in een enigszins verlopen hotel. Aan het eind van de middag maar een wandeling gemaakt door dit nietszeggende dorp om de tijd wat te doden en te kijken of er ergens een eetschuur was. Dit laatste is in niet toeristische plekken een uitzonderlijk fenomeen die je dan ook nauwelijks tegenkomt en toch elke keer hoop je toch dat je het treft. Net als die andere verdwaalde blanke in zo'n dorp, deze keer was het een fransman van 52 jaar die alleen door vietnam, cambodja en laos fietste op een racefiest met slechts 1 tas die hij op zijn triatlonstuur bevestigde. Niet meer dan 5kg...Stukje met hem gewandeld en afgesproken om 's avonds gewoon wat te praten en te drinken na het avond eten wat voor hem en ons bestond uit brood en frisdrank... Altijd lastig om een tent te vinden ook omdat de meeste niet verder komen dan koffie en thee terwijl wel een biertje lusten. We hadden een bord gezien van Huda beer en dus daarop af via een zandpad naar het hotel. Inderdaad bier en wanneer je het niet verwacht komt er iemand met een menukaart of we iets willen eten.
jammer jammer maar helaas.
Het gesprek liep niet echt heel vlot want hij gebrekkig engels en wij gebrekkig frans maar daar gaat het allemaal niet om. De kletspraat lukt altijd wel met handen en voeten. Bleek zijn verjaardag te zijn maar meer dan een fles water wilde hij niet dus echt een feest werd het niet. Na afscheid te hebben genomen van de bijzondere (frans)man met uiteraard een foto te hebben genomen ons hotel opgezocht. De volgende dag richting Dong Hoi, relaxte dag fietsen, wat rondgehangen en 's avonds gelukt om 2 keer te eten na enig speurwerk. de 2de keer gegeten omdat je zo nu en dan kansen niet voorbij moet laten gaan..
Vandaag (11-01) een babytochtje van 47km naar Xuan Son om daar de grotten te bekijken. Met een bootje vaar je de grotten in waar de verschillende discokleuren de stalagnieten en stalagtieten worden belicht en uitgelicht. was een prima toeristisch uitje, hadden ook nog een ticket gekocht voor andere grotten maar gezien het aantal treden die je daarvoor moest beklimmen hebben we die met onze stijve fietsbenen maar gelaten voor wat ze zijn....
Morgen een lange rit op de ho chi minh route naar Huong Khe waarbij nu het nodige klimwerk in schijnt te te zitten... wordt vervolgd.