Patong beach, moderne slavernij en steroïden...

Van de laatste fietsdag heb ik langer mogen genieten dan gehoopt en verwacht.. toch ergens iets opgelopen waardoor mijn maag enkele dagen geen zin had aan vast voedsel en wat ik er toch probeerde in te krijgen dit er toch weer uitkreeg.. hierdoor een paar dagen minder gevoeld en enigszins slapjes. Ook hier ging ik er vanuit dat het wel weer snel zou overgaan.. kon nooit snel genoeg gaan maar na n paar dagen was het ergste leed geleden.. Was onderhand ook al naar Phuket gevlogen en was daar op zoek gegaan naar de dive shop waar we een vorige keer ook een boot naar de Similan hadden geregeld. Na wat zoeken in een bloedheet dorp het weer weten te vinden. Wat info ingewonnen m.b.t. vertrek, aantal dagen etc. een pizza naar binnen gewerkt. Lichaam was er weer aantoe! Met een volle gezonde maag de boot geboekt voor twee dagen later. De nog een volle dag om rond te hangen in Phuket.. tijdens mijn wandeling was mij al wel opgevallen dat er een bovengemiddeld aantal heren waren met een bovengemiddeld hoeveelheid mee te torsen spiermassa. Weet niet wat ze hier in het eten mengen maar wanneer ze hier een urinecontrole zouden uitvoeren denk ik dat er heel veel van deze heren scoren met sporen van steroïde... De volgende dag wilde ik eens goed beginnen met een activiteit die niet geheel tot mijn normale favoriete bezigheden behoort, zwemmen.. Lag rond half acht in het water en was er weer ook binnen n paar minuten uit.. Bleek toch niet de bedoeling dat er werd gezwommen voor negen uur wat gasten zouden daar last van kunnen ondervinden.. tja totale motivatie weg maar gelukkig bood de kamer en moviechannel troost en comfort.. Lamlendig de halve dag zo n beetje doorgebracht en wat gelopen door de Mall en de omgeving.
Afgelopen jaren vaker in Phuket en Patong Beach geweest maar eigenlijk nooit 's avonds in dé uitgaansstraat, Bangla road. Was er al overdag doorgelopen en het is eigenlijk een aaneenschakeling van open barren .. 's avonds is de ervaring een stuk intenser.. een kakofonie aan herrie.. Elke bar probeert natuurlijk mensen binnen te krijgen en die komen natuurlijk voor bier maar ook voor muziek.. die moet gehoord worden dus elke bar probeert zijn muziek te laten horen. Dit resulteert in een wedloop van wie de grootste boxen heeft waarmee de meeste geluid kan worden geproduceerd.. Er is nauwelijks meer sprake van herkenbare muziek maar een brij van tonen..

Wanneer er gedacht wordt aan moderne slavernij dan denk men toch al snel aan de sweatshops in Bangladesh waar veel van onze kleren vandaan komen, of het personeel in Saoedi Arabië.. echter lopende door Bangla road lijkt het erop dat het hier ook behoorlijk aanwezig is.. misschien is het meer 'slavery of the modern society', iedereen wil mee in de consumptie maatschappij en alles wat erbij hoort.. welvaart (of wat ervoor doorgaat) heeft in sommige gevallen het welzijn verdrongen of minder belangrijk gemaakt.
Voor elke bar staan Thaise mannen en vrouwen met een bord om het bier en of de cocktails aan te prijzen.. maar kijkend naar de mensen lijkt het wel bijna duidelijk dat elke druppel levensvreugde er wel zo beetje uitgeperst is.. zien er moe en ongelukkig uit.. er is dan ook weinig enthousiasme te bespeuren om de mensen naar binnen te krijgen. Wellicht zijn ze vrij om dit werk om te geven maar velen van hen zullen met het beetje geld wat ze hiervoor krijgen een deel van de familie onderhouden die waarschijnlijk ergens in Noord Thailand woont. Loonslaven in extremis..
Deze groep staat waarschijnlijk onderaan de sociale ladder, heel misschien dat ze al n eerste trede hebben mogen beklimmen maar veel hoger zullen ze nog niet gekomen zijn.
De volgende groep is wellicht iets diverser afhankelijk van de danscapaciteiten, de go-go girls.. Deze staan op de bar of podia om in veel gevallen de mannelijke gasten te entertainen of naar binnen te lokken.. In het geval van de dames lijkt er een markt te zijn voor Russische dames want daar wordt speciaal mee geadverteerd.. In veel gevallen leek ook daar het enthousiasme ver te zoeken maar ik kan me zo voorstellen dat de werkdagen lang zijn met weinig rust en veel vervelende mannelijke klanten..
Deze groepen zijn er om de mannelijke toeristen te vermaken..lijkt erop dat op dit moment veel van die groep uit het voormalig Oostblok komt .. Dat deze mensen nu genoeg verdienen om hier hun vakantie en geld te spenderen is voor hun natuurlijk hartstikke mooi maar helaas is het geld sneller tot hun gekomen dan normen en waarden die meeste van ons als vanzelfsprekend beschouwen. In een klein restaurant mogen aanschouwen hoe een stel Slavische/Oostblok dames het personeel behandelen.. daar wordt je niet echt vrolijk van, maar blijkbaar vinden ze dat normaal gedrag..tenslotte wie betaalt bepaalt... Al met al is Patong of in ieder geval sommige delen niet mijn plek, dan toch liever naar Kao San Road in Bangkok waar het allemaal n stuk gemoedelijker aan toe lijkt te gaat.

Tot zover mijn beschouwing van Patong vanaf een Liveaboard waarmee we morgen naar Richelieu varen.. Een relatief grote boot maar ten gevolge van laagseizoen zalig rustig en hoef ik de cabin (gelukkig) niet te delen. Totaal slaapplek voor circa 24 maar nu met 6.. meer bemanning als duikers.. Heerlijk relaxed. Ter vergelijk, in hoogseizoen zijn er dagen dat er meer dan 60 duikers op de boot zijn. Deze worden voor een dag duiken op de boot waarna ze aan de einde van de dag weer met de speedboot worden teruggebracht naar het vaste land.. gelukkig is nu dus heel anders.. Enige nadeel van het zo vroeg duiken in het seizoen dat het zicht nog relatief slecht is. Dat mag de pret niet drukken..