I want to break free

Na de cliffhanger het vervolg vd thriller...
Met mapsme(tip) ff gekeken hoever t is naarde Southern busstation, de geadviseerde fietsroute is minstens 4km langer dan de autoroute...en dan is dd keuze makkelijk...gewoon de autoroute over iets drukkere brug... maar eerst ff uitchecken, onder voorwaarde... mijn steun en toeverlaat was aan t werk en begreep dat t nog geen zekerheidje was dat ik wegbleef dus zou ze mn kamer nog drie uur vasthouden. Toch mooi en nfijn gevoel dat mocht t verkeerd gaan dat ik nog nkamer had.
tassen aan de fiets, mapsme op de mobiel aan en go. Been over de stang geslingerd en op weg. Gelukkig nogn beetje bekend en lekker op pad.. na n paar keer check op dd route aangekomen bij t busstation.... nu begint de missie 'kaartje scoren'. Een ding is duidelijk, bij de selectie van de dames die op het perron mogen werken, was klantvriendelijkheid geen vereiste of juist niet... bij mijn vraag of ik met de bus meekon was t eerst kort 'ticket!' Om nadat ik zei dat ik die niet had te horen 'upstairs' waarnaar ik voor hun in lucht leek op te zijn gegaan...
Dus afgedropen naar bovenen daar de poging voortgezet om n ticket naar Surat Thani te scoren, leek te lukken totdat ik over de fiets begon.... dat was telkens n kantelpunt in t gesprek waarna t toch n nee werd. Mmmm een tegenvaller en dat terwijl ik toch meerdere kerende fiets meehad in gekregen in zo n bus...
dus maar weer na t perron... daar nog s de bussen die er stonden s goed bekeken... zagen er goed uit maar het model was hier en daar wat gewijzigd tov het ouderwetse model met het laadruim aan de onderkant... bij veel verplaatst naar n plek ergens bij de motor op ooghoogte...begreep nu ook waarom die fiets niet echt meekon...aangezien ik niet echt perse naar Surat Thani hoef, gekeken bij de andere bussen... en zie n andere optie..Phuket! Ook goed, want terug naar t hotel was niet t plan. Nu gewoon n rondje andersom...ofzo..na wat lullen met de chauffeurs bleek t mogelijk te zijn. Dus weer naar een balie, daar gevraagd om ticket en gezegd dat n fiets meemoet.... en daar n bekend antwoord die ik onderhand te vaak hoor, nee. Begint n beetje irritant te worden, weer naar beneden n nog wat gepraat en met tussenkomst ve vrouw werd duidelijk dat ik de fiets gewoon met de chauffeurs moest regelen....zie daar de oplossing in n seculaire economie. Kortom kaartje gekochten 45minuten later op pad... de stoelen zijn ruimer dan die in n vliegtuig, kunnen bijna verticaal en omt af te maken, zijnt massagestoelen...eigenlijk best lekker ontspannend. Mag ook want de rit duurt meer dan 12uur..
en die fiets mocht inderdaad mee nadat er 200baht werd gegeven na vertrek...
had afgesproken dat ik in Phuket eruit zou gaan maar bedacht mij dat iets eerder wel handig zou zijn omdat ik anders n stuk zou moeten terugfietsen.. dat nog ff gezegd tijdens de stop, uiteraard geen probleem. Wordt geregeld! Dus oogjes dicht en snaveltje toe.. tussenstop in PhaNang waar ik dus weer naar toe wilde fietsen, mn oogjes weer even dicht, om wakker te worden ruim na de afgesproken stop en al op t schiereiland. Mmmm da snu jammer. Er toch nog iets eerder uit om aan de eerste rit te beginnen. Normaal begin ik tussen 7 en 8maar was nu na half tien... en n lange dag te gaan... circa 90km... maar wat t is als t is... off we go!