Sancti Spiritus
Blijf op de hoogte en volg Kenneth
27 Februari 2014 | Cuba, Sancti Spíritus
25 december Trinidad – Sancti spiritus
Sinds een paar jaar is eerste kerstdag een officiële vrije dag op Cuba uiteraard met dank aan de grote leider Fidel of zo zijn broertje?. Ook een van de redenen dat het gisteren waarschijnlijk zo druk was in het centrum van Trinidad. Voordeel is door de feestelijkheden dat de weg vandaag lekker rustig is alsof ze anders zo onwijs druk zijn… . Vandaag weer een mooie route en lekker gefietst. In een ver verleden hadden hier Spanjaarden nog wat landbouw. En uiteraard doe je als ‘overheerser’ niet zelf het zware werk maar gebruik je gewoon wat mensen ook wel slaven genoemd. Lastige is dat die soms het niet helemaal eens zijn met de arbeidsomstandigheden en zonder aankondiging willen vertrekken. Omdat dat een beetje in de gaten te kunnen houden hebben de spanjaarden torens gebouwd waarmee ze een mooi overzicht hadden over het gebied en dus goed konden zien of er mensen ergens liepen die daar niet alleen behoorde te lopen. In dit gebied stond nog minstens een van dergelijke torens. Vanaf de weg bekeken en om die manier een mooi shot kunnen maken vanaf de fiets. De meeste foto’s worden ook gewoon van de fiets gemaakt ook omdat die foto’s van ons het niveau van vakantiekiekje nooit zal overstijgen… of is er oorzaak en gevolg??
Op de heenweg ingehaald door een paar wielrenners blijkbaar een rondje Trinidad – Santi spiritus deden. We kwamen ze dus in het begin tegen en 16km voor Santi reden ze ons weer tegemoet.
Bij aankomst even wat zoeken naar de weg maar ook hier was er weer iemand die zeer vriendelijk was. Een vrolijke jongen op een Bianchi racefiets was deze keer onze begeleider. Hij had mij zien kijken naar de fiets en trots als hij was keerde hij dus om. In gebrekkig spaans gevraagd naar de bushalte van de Viazul bus. Dit omdat we weer een stukje met de bus wilde doen en het wellicht handig was om dit een dag vantevoren te regelen. Hij heeft dus eerst geholpen om de busmaatschappij te vinden maar die was dicht. We waren onderhand wel in het oude centrum vn de stad waar dus ook op bepaalde plekken weer de mooie ronde steentjes waren neergelegd.
Nadat we t adres van de casa lieten zien bracht hij ons daar heen. Wel zo handig aangezien het halve dorp uit eenrichtingswegen bestond. De casa was hemelsbreed niet zo heel ver van het centrum maar met de omweg leek het eerst een stuk verder. De casa was op de eerste en tweede verdieping. Een steile trap omhoog maar onze cubaanse vriend tilde vlotjes de fiets van Sjoukje naar boven. In de tussentijd had hij al wel even geregeld dat de overbuurman op zijn fiets lette want daar was hij echt zuinig op. Hij had al in een eerder stadium gekeken naar de bidon want dat was nu net iets wat nog ontbrak op zijn fiets. Deze supervriendelijke gast eenn bidon gegeven, we redden ons ook wel met eentje minder. Hij leek dusdanig blij het dit kleine gebaar dat hij ook nog een koerpetje heeft gekregen waarvan er toch nog een paar in de tas zat. Hij was dus erg blij met de bidon en koerspet. Het leverde in ieder geval voor beide een omhelzing op en n kus voor Sjoukje op. Dit vond ze niet erg aangezien deze nog in de categorie ‘lekker ding’ viel.. ;-). We hadden de keus of een hele mooi kamer op de eerst verdieping of een iets mindere kamer op het dak. Voor de laatste gekozen omdat we dan gewoon alleen waren en een dakterras hadden ook zit je dan niet direct bij de mensen in de woonkamer.. De vrouw des huizes was zeer slecht ter been maar wel goed op de hoogte van het hoe en wat met betrekking tot bustijden etc.
Het kleine centrum al wandelend bekeken en hier was dus ook nog een kleine strook met de ronde keitjes. Deze stroken worden goed onderhouden en het lijkt erop dat ze deze gebruiken om hun cultureel erfgoed af te bakenen oid.. De brug moest ook iets bijzonders zijn maar exacte details … Net buiten het oude centrum aan de andere kant van de brug hadden ze nog n buurtfeest. We waren er al langsgefietst bij aankomst maar toen was alles nog in opbouw nu was het echt aan de gang. Dit houdt in dat er 3 grote wagens stonden opgesteld waarin elk een fust bier stond van minstens 1000 liter. Met een 500ml ijsbeker door traliewerk werd het bier getapt. Kijkende naar de mensen die er rond liepen werden de aantal liters niet met het hele dorp gedeeld..Wat ook opvalt dat het drinken van bier op jonge leeftijd begint wat wellicht verklaart dat er zoveel alcohol verslaafden zijn.
Aangezien we nog niet helemaal zeker waren mbt de bus en het wellicht ook leuk zou zijn om een stuk met de trein te doen doorgelopen naar het treinstation. Daar even heel intelligent naar de borden gekeken met betrekking tot vertrek en/of aankomst tijden. Het werd ons nog niet volledig duidelijk hoe en wat en wanneer een trein zou rijden en aankomen. Maar toch maar even een foto gemaakt van het bord met tijden. Wellicht dat het nog van pas komt, wie weet dat onze vrouw van de casa kan helpen… Het laatste gedeelte van het centrum nog even bekeken. Ook hier hadden ze nog een echte boulevard aangelegd maar niet echt heel interessant. Wel een aardig restaurant gezien die er in ieder geval heel leuk uitzag. Op het plein was een luxe hotel met een terras uitkijkend over het plein. Altijd leuk en een mooie plekje om de dag af te sluiten.
Later op het terras kwam een ouder stel aangelopen al eerder gezien en snel werd duidelijk dat ze nederlands waren. Dus maar uitgenodigd om even bij ons te komen zitten. En zo leer je weer wat, ze wisten ons te vertellen dat de Josef en Maria de vorige dagen naar een lege kribbe hadden gekeken en dat pas vanaf vandaag die kleine grote man in de kribbe was neergedaald. De cubanen houden blijkbaar van een bijbelvast verhaal en niet van de gemakzucht om t kinderke er direct in te leggen bij opbouw van de kerststal.. zo kan het dus ook.
Terwijl we nog aan het genieten waren van het uitzicht kwam er een grote cabriolet al toerend aangereden. Ervoor reed een motor waarop iemand met een camera alles vastlegde. In de auto zat een trotse Papa (?) met een dochter hoog op de hoedenplank als een fotomodel. Volledig in een galajurk, netjes geknipt en strak in de make-up. Na de nodige rondjes waarbij er voldoende aandacht was van de mensen op het plein. Het is een soort inwijding of sweet sixteen op cubaanse wijze. Van horen zeggen wordt voor deze dag bijna vanaf de geboorte gespaard het moet dus het nodige geld kosten..Daar kunnen we ons wel iets bij voorstellen..
Na het afscheid van onze nederlanders terug naar de casa om even wat ander kleren aan te trekken om daarna te gaan eten. We hadden dus al een leuk restaurant gezien dus die kant weer op. Het had iets van een bodega en uitermate sfeervol ingericht. Waren niet echt laat of dat was de reden dat we als enige binnen waren of het was gewoon niet druk. Het restaurant was onderdeel van Palmares, dut schijnt een hele grote keten op Cuba te zijn die dus veel hotels en restaurants bezit. Het lijkt erop dat we vaker van hun keten gebruik gaan maken..Lekker gegeten en uitermate relaxed teruggewandeld naar de casa.
Sinds een paar jaar is eerste kerstdag een officiële vrije dag op Cuba uiteraard met dank aan de grote leider Fidel of zo zijn broertje?. Ook een van de redenen dat het gisteren waarschijnlijk zo druk was in het centrum van Trinidad. Voordeel is door de feestelijkheden dat de weg vandaag lekker rustig is alsof ze anders zo onwijs druk zijn… . Vandaag weer een mooie route en lekker gefietst. In een ver verleden hadden hier Spanjaarden nog wat landbouw. En uiteraard doe je als ‘overheerser’ niet zelf het zware werk maar gebruik je gewoon wat mensen ook wel slaven genoemd. Lastige is dat die soms het niet helemaal eens zijn met de arbeidsomstandigheden en zonder aankondiging willen vertrekken. Omdat dat een beetje in de gaten te kunnen houden hebben de spanjaarden torens gebouwd waarmee ze een mooi overzicht hadden over het gebied en dus goed konden zien of er mensen ergens liepen die daar niet alleen behoorde te lopen. In dit gebied stond nog minstens een van dergelijke torens. Vanaf de weg bekeken en om die manier een mooi shot kunnen maken vanaf de fiets. De meeste foto’s worden ook gewoon van de fiets gemaakt ook omdat die foto’s van ons het niveau van vakantiekiekje nooit zal overstijgen… of is er oorzaak en gevolg??
Op de heenweg ingehaald door een paar wielrenners blijkbaar een rondje Trinidad – Santi spiritus deden. We kwamen ze dus in het begin tegen en 16km voor Santi reden ze ons weer tegemoet.
Bij aankomst even wat zoeken naar de weg maar ook hier was er weer iemand die zeer vriendelijk was. Een vrolijke jongen op een Bianchi racefiets was deze keer onze begeleider. Hij had mij zien kijken naar de fiets en trots als hij was keerde hij dus om. In gebrekkig spaans gevraagd naar de bushalte van de Viazul bus. Dit omdat we weer een stukje met de bus wilde doen en het wellicht handig was om dit een dag vantevoren te regelen. Hij heeft dus eerst geholpen om de busmaatschappij te vinden maar die was dicht. We waren onderhand wel in het oude centrum vn de stad waar dus ook op bepaalde plekken weer de mooie ronde steentjes waren neergelegd.
Nadat we t adres van de casa lieten zien bracht hij ons daar heen. Wel zo handig aangezien het halve dorp uit eenrichtingswegen bestond. De casa was hemelsbreed niet zo heel ver van het centrum maar met de omweg leek het eerst een stuk verder. De casa was op de eerste en tweede verdieping. Een steile trap omhoog maar onze cubaanse vriend tilde vlotjes de fiets van Sjoukje naar boven. In de tussentijd had hij al wel even geregeld dat de overbuurman op zijn fiets lette want daar was hij echt zuinig op. Hij had al in een eerder stadium gekeken naar de bidon want dat was nu net iets wat nog ontbrak op zijn fiets. Deze supervriendelijke gast eenn bidon gegeven, we redden ons ook wel met eentje minder. Hij leek dusdanig blij het dit kleine gebaar dat hij ook nog een koerpetje heeft gekregen waarvan er toch nog een paar in de tas zat. Hij was dus erg blij met de bidon en koerspet. Het leverde in ieder geval voor beide een omhelzing op en n kus voor Sjoukje op. Dit vond ze niet erg aangezien deze nog in de categorie ‘lekker ding’ viel.. ;-). We hadden de keus of een hele mooi kamer op de eerst verdieping of een iets mindere kamer op het dak. Voor de laatste gekozen omdat we dan gewoon alleen waren en een dakterras hadden ook zit je dan niet direct bij de mensen in de woonkamer.. De vrouw des huizes was zeer slecht ter been maar wel goed op de hoogte van het hoe en wat met betrekking tot bustijden etc.
Het kleine centrum al wandelend bekeken en hier was dus ook nog een kleine strook met de ronde keitjes. Deze stroken worden goed onderhouden en het lijkt erop dat ze deze gebruiken om hun cultureel erfgoed af te bakenen oid.. De brug moest ook iets bijzonders zijn maar exacte details … Net buiten het oude centrum aan de andere kant van de brug hadden ze nog n buurtfeest. We waren er al langsgefietst bij aankomst maar toen was alles nog in opbouw nu was het echt aan de gang. Dit houdt in dat er 3 grote wagens stonden opgesteld waarin elk een fust bier stond van minstens 1000 liter. Met een 500ml ijsbeker door traliewerk werd het bier getapt. Kijkende naar de mensen die er rond liepen werden de aantal liters niet met het hele dorp gedeeld..Wat ook opvalt dat het drinken van bier op jonge leeftijd begint wat wellicht verklaart dat er zoveel alcohol verslaafden zijn.
Aangezien we nog niet helemaal zeker waren mbt de bus en het wellicht ook leuk zou zijn om een stuk met de trein te doen doorgelopen naar het treinstation. Daar even heel intelligent naar de borden gekeken met betrekking tot vertrek en/of aankomst tijden. Het werd ons nog niet volledig duidelijk hoe en wat en wanneer een trein zou rijden en aankomen. Maar toch maar even een foto gemaakt van het bord met tijden. Wellicht dat het nog van pas komt, wie weet dat onze vrouw van de casa kan helpen… Het laatste gedeelte van het centrum nog even bekeken. Ook hier hadden ze nog een echte boulevard aangelegd maar niet echt heel interessant. Wel een aardig restaurant gezien die er in ieder geval heel leuk uitzag. Op het plein was een luxe hotel met een terras uitkijkend over het plein. Altijd leuk en een mooie plekje om de dag af te sluiten.
Later op het terras kwam een ouder stel aangelopen al eerder gezien en snel werd duidelijk dat ze nederlands waren. Dus maar uitgenodigd om even bij ons te komen zitten. En zo leer je weer wat, ze wisten ons te vertellen dat de Josef en Maria de vorige dagen naar een lege kribbe hadden gekeken en dat pas vanaf vandaag die kleine grote man in de kribbe was neergedaald. De cubanen houden blijkbaar van een bijbelvast verhaal en niet van de gemakzucht om t kinderke er direct in te leggen bij opbouw van de kerststal.. zo kan het dus ook.
Terwijl we nog aan het genieten waren van het uitzicht kwam er een grote cabriolet al toerend aangereden. Ervoor reed een motor waarop iemand met een camera alles vastlegde. In de auto zat een trotse Papa (?) met een dochter hoog op de hoedenplank als een fotomodel. Volledig in een galajurk, netjes geknipt en strak in de make-up. Na de nodige rondjes waarbij er voldoende aandacht was van de mensen op het plein. Het is een soort inwijding of sweet sixteen op cubaanse wijze. Van horen zeggen wordt voor deze dag bijna vanaf de geboorte gespaard het moet dus het nodige geld kosten..Daar kunnen we ons wel iets bij voorstellen..
Na het afscheid van onze nederlanders terug naar de casa om even wat ander kleren aan te trekken om daarna te gaan eten. We hadden dus al een leuk restaurant gezien dus die kant weer op. Het had iets van een bodega en uitermate sfeervol ingericht. Waren niet echt laat of dat was de reden dat we als enige binnen waren of het was gewoon niet druk. Het restaurant was onderdeel van Palmares, dut schijnt een hele grote keten op Cuba te zijn die dus veel hotels en restaurants bezit. Het lijkt erop dat we vaker van hun keten gebruik gaan maken..Lekker gegeten en uitermate relaxed teruggewandeld naar de casa.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
