No pictures please..

3 januari 2014. Bij het ontbijt kregen we een warme maispapje (?) geen idee wat het precies was maar warm met veel suiker, was het prima te eten. De lange weg langs de kust was warm en kaal...deze kant van Cuba leek toch ook wel armoediger, komt natuurlijk ook door de droogte, mis je ook de kokospalmen en bananenbomen, bestaat vooral uit struiken en lage dunne boompjes, door en veel minder groen en ook minder bewoning, wat zeer voorstelbaar is. In de buurt van Guantanomo komen we meer inland en wordt het groener en wat koeler. We komen nog een grote groep Duitsers tegen die de andere kant op fietsen. Nog even een kort gesprek gehad, leek erop dat zij de reservering hadden in de campissimo waar wij vandaan kwamen. Gezien het tijdstip en de plaats waar we eerste van de groep tegenkwamen hadden zij nog een hele, lange hete dag voor hun. Maar goed sommige mensen vinden het niet erg om de hele dag te fietsen en laat aan te komen.. In hun geval maakt het ook niet veel uit aangezien de campissimo niet veel entertainment te bieden heeft.
Guantanomo vooral bekent natuurlijk vanwege de Amerikaanse gevangenis aldaar aan de kust... wat wij ervan merkten dat er een groot militair gebied is en waar er weer eens geen foto's gemaakt mogen worden. Vrij eenvoudig een casa gevonden, hadden in principe een ander adres maar hadden al navraag gedaan en we hadden geen zin om verder te zoeken. De casa was prima en goed gelegen. De bank was weer eens n zoektocht en er aan gekomen bleek die dicht te zitten. Wel waren er een paar Cubaanse mannen die wel geld wilde wisselen maar dat toch maar niet gedaan. Gewoon weer naar het plaatselijk dure hotel om geld te wisselen. Gelukkig hier weer geen probleem, uiteraard nog even hotel bekeken. Blijft altijd leuk ‘hotelcrashing’. De rest van de dag een beetje rond gehangen in het centrum. Tijdens het cafébezoek werden we door een cubaan voorgesteld aan een Cubaanse jongen die al drie jaar in Nederland woonde. Erg leuk met deze zeer beschaafde jongen gekletst over hoe hij Nederland ervaart en het verschil met Cuba, hij zat in de Nederlandse jeugdselectie voor honkbal en hoopte daar serieus verder in te komen. Na dit onderhoud weer bezig gehouden met het bekijken van het dagelijkse leven in het gemiddelde stadsleven. En dat onder het genot van de mojito. Heel vervelend.. Daarna ook nog even een kleine zoektocht naar de 5 liter waterfles. Die zijn niet overal te krijgen maar wel zo handig en natuurlijk n stuk milieuvriendelijker dan kleinere flessen. Deze cans worden buiten de steden voor van alles en nog wat gebruikt dus daar maken dan ook nog weer wat mensen mee blij.. optimale recycling!
Bij het hotel gegeten maar helaas was het niet echt heel bijzonder, zeker de salade was zelf voor cubaanse begrippen een teleurstelling..