R&R in Mae Sariang

Gistermiddag begon t met regen en dat leek niet op te houden.. had me al ingesteld op een lamzakkerige dag in het hotel maar 's ochtends rond n uur of elf was het dan toch zo ver, against all odds of eigenlijk de weersverwachtingen werd t droog. Nog een wat was bij de buren gedropt maar gezien de regen zou die pas de volgende dag rond negenen klaar zijn.. Droog of nat plan was om die echt wel vroeger op te halen..
Om niet iedereen t idee te geven dat ik alleen aan het fietsen ben en nergens anders oog voor heb op de fiets gestapt...Maar deze keer als doel om even na het zeven kilometer gelegen National Park te fietsen.. En zoals vaak waren de eerste kilometers makkelijk en lagen zo achter me maar ook vandaag toch weer een paar serieuze klimmetjes maar goed het is het is niet ver dus lekker in het zweet gewerkt .. Daar aangekomen waren de heren aan het eten en hadden geen wisselgeld in de buurt dus kon ik gratis doorrijden.. Fiets neergezet en richting de trail gelopen. Deze begon netjes met mooie stenen treden maar dat was ook weer snel voorbij en liep ik gewoon over een onverhard pad door de thaise jungle. Op het informatiebord waren 11 punten aangegeven waar wat te zien zou zijn... tja echt bijzonder was het allemaal niet maar dat komt wellicht ook omdat ik er geen verstand van heb. De indicatie voor het afleggen van de trail was 2 uur maar blijkbaar houden ze daarmee rekening dat je veel rondkijkt..na n goede 45 minuten was ik er weer uit en kon ik met t fietssie weer terug naar Mae Sariang.. Daar maar weer wat rondgelopen en was cakejes gekocht, weer s wat anders.. Mae Sariang is voor de meeste buitenlandse toeristen niets meer dan een tussenstop en komen aan de eind van de middag en vertrekken 's ochtends weer. Dit was nu ook te merken, het dorp was akelig rustig en stil. Dit gold zeker voor het stuk met hotels en guesthouses. Het leek erop of er afspraken waren gemaakt om bepaalde gelegenheden gewoonweg niet te openen.. Deze dag werd het ook niet echt veel drukker en het leek erop dat alle toeristen die er waren in het hotel aten waar ik verbleef. De rest was uitgestorven of dicht. Zelfs de kroeg waren de thai de vorige dag met veel volk aanwezig waren was het nu bijna leeg..
Verwacht dat het in de aankomende jaren nog wel eens kan veranderen, Mae Sariang ligt slechts 40km van de grens van Birma. De afgelopen jaren worden steeds meer grensovergangen opgesteld waardoor men niet meer met het vliegtuig naar Birma hoeft. Hiermee zou Mae Sariang wellicht goede plek kunnen worden om Birma vanuit het noorden binnen te komen. De toekomst zal laten zien of dit ook daadwerkelijk gaat gebeuren.. maar het lijkt erop dat sommige ondernemers er al klaar voor zijn. De huidige hotels en guesthouses staan in ieder geval op de juiste plek, naast de rivier met zicht op de rivier en de achterliggende bergen.. een betere plek is er in Mae Sariang niet. Daarbij heeft het zijn oude charme nog aardig weten te bewaren, er zijn nog veel huizen van teak en ook de hotels zijn grotendeels van teak. Ook hoogbouw is er nog nauwelijks..

Spullen al weer wat ingepakt en dus zo goed al klaar om morgen verder te gaan. Had in de loop van de dag de weersverwachtingen gecheckt maar wel op meerdere sites. Het meest positieve scenario eruit gepikt, blijf tenslotte een rasoptimist..deze gaf ongeveer tot twee droog weer waarna t zou gaan regen.. Zou genoeg moeten zijn om mijn dagbestemming, Khun Yuam, te halen, ging daarbij er wel vanuit dat het zo goed als vlak is.. we zullen zien of het gaat als verwacht of gehoopt...maar zoals we nu wel weten verloopt niet alles volgens onze verwachtingen of hoe we hopen dat t gaat. Gelukkig hoef ik nu alleen maar mijn eigen verwachtingen bij te stellen en blijft de teleurstelling beperkt tot mijn eigen gevoel. Alleen fietsen is hier soms ook best wel een mentaal iets. Althans als je jezelf beperkt en niet aan de kant gaat zitten om een busje aan te houden..