Khao Sok – Surat thani the final stage

Verhaal begint onderhand saai te worden… vroeg op, spullen pakken en vertrekken.. Zo ook vandaag, voor zeven uur ready to go.. De thaise medewerkers waren blijkbaar al met hun vakantie begonnen want alles was nog in diepe rust en dus de sleutel maar neergelegd. Mijn bidons nog even gevuld met water.. in ieder geval iets.. computerje op start en het been over het zadel geslingerd, off we go! Eerste stukje nog even langs een smal stroompje en wat guesthouses waar ook nog volledige rust was.. over de tijdelijke dam en je bent bijna het gehucht uit. Deze bestaat alleen maar dankzij en voor toeristen die het NP in willen of trekkings in de buurt doen. Gelukkig was er al een winkeltje bezig met het neerleggen van fruit op hun kraampje. Mooi, snel weer een tros bananen gescoord. Het grappige is dat die eigenlijk overal 20baht (50 eurocent) kosten.. de tros bananen heeft altijd een vaste plek namelijk in n plastic tasje aan de achtertas. Een deel van de bananen zitten in de zakjes van mijn wielershirt zodat ik tijdens het fietsen met bananaantjes kan pakken.. De wereld was nog aan het ontwaken en hier en daar hingen de wolken nog was laag. Wel zo lekker want dat maakt ook dat de dag niet direct in de oververhitting aanvangt. Direct lekker het tempo erin en het leek zowaar dat het berg af ging.. kwam nog n paar dappere dames tegen die hun ochtend runningsessie aan het doen waren.. maar die dachten waarschijnlijk iets soortgelijks over die gek op zijn fiets..
Maar gelukkig werden mijn verwachtingen dat het een ‘easy day in the park’ weer snel te niet gedaan en moest er zo nu en dan gewoon weer wat geklommen worden. Maar zeker gedurende het eerste stuk was het geen straf. Onverwachts was het eerste gedeelte van de rit langs een stuk karstgebergte, echt geweldig mooi. De ruwe, steile rostformaties die uit de grond rijzen met flarden bewolking erom heen.. Dat inclusief de stilte van de ochtend maakte het een soort magisch afscheid van het gebied. Deze bonus had ik zeker niet willen missen en maakte dat ik weer in mijn nopjes was met mijzelf.. Dit omdat ik maar mooi deze route had bedacht.. ach ja je aait jezelf zo nu en dan maar eens over de bol.. Vandaag was het tot aan Surat thani niet echt heel lastig qua route. Duidelijk aangegeven en eigenlijk is het ook gewoon een weg die gevolgd dient te worden. Het aantal kilometers tot aan de stad wordt elke kilometer aangegeven dus die zijn langzaam af te tellen. Het is wel zo nu en dan goed om n paar van die paaltjes te missen anders wordt t wel een hele lange dag.
De dag was voor thaise begrippen zeer relatief niet al te warm begonnen maar de koperen ploert hing al snel weer boven mijn hoofd te branden alsof hij ook wist dat het mijn laatste fietsdag was en dat niet ongemerkt voorbij wilde laten gaan.. gelukkig voldoende eten en drinken bij.. uiteraard hier en daar een stop gemaakt om zelf ook even af te koelen en tegelijkertijd wat te eten en drinken. Tijdens een van deze stops bleek wel dat de thai het ook warm vinden, zag dat iemand een ingenieus systeem had bedacht om zijn huis te koelen of eigenlijk zijn dak van (asbesthoudende) golfplaten dak. Had een soort sproei installatie gemaakt waarmee met water het dag gekoeld werd. Op zich best aardig bedacht maar denk dat n soort dubbeldak ook al veel warmte zou worden afgevoerd..
Wist dat ik voordat ik in de daadwerkelijk stad zou komen eerst langs het vliegveld en de busstation zou komen. In veel thaise steden zijn de bushaltes voor de lange afstandsbussen buiten de stad geplaatst. Op zich handig want daar is veelal plaats voor een groter station maar voor toeristen weer wat lastiger aangezien je dan weer overgeleverd bent aan de lokale taxi maffia… Op de fiets heb je daar dan gelukkig weer geen last van.. Zo n laatste dag beleef je ook als laatste fietsdag waarbij er meerdere zaken voor het laatst gedaan worden.. al gezegd de laatste keer het ochtendritueel van het pakken en bepakken van de fiets, het eten onderweg van brood met skippy en het bezoek aan de Amazon voor een iced Moccha (oid). Had het bord van de Amazon gespot en ondanks dat ik de rit er eigenlijk al had opzitten (was al bijna bij het busstation en dus aan het eind van de 125km) toch als afscheid naar eerst de 7/11 en daarna door naar de Amazon.. daar nog even gekeken waar het busstation zich bevond om daarna richting van het station te fietsen. Na wat rondvragen bij het juiste loket gekomen voor de laatste busticket terug naar Bangkok. Uiteraard voor de meeste luxe bus gekozen, de VIP bus. Deze heeft slechts 24plekken, elke stoel kan bijna volledig plat. Eigen lcd tv scherm, wat eten en drinken voor onderweg en n voucher voor wat eten tijdens te stop..kortom prima geregeld.. Voor de zekerheid de fiets laten zien en duidelijk gemaakt dat die mee moest. NA bellen en foto weer geen probleem en daarbij mocht hij gratis. Mooi mooi ook weer afgevinkt. Vertrek bus rond 19.40 en tijdstip van koop ticket zo rond 13.30 dus nog een mooi tijdje wachten. Had al besloten om die niet buiten door te brengen maar gewoon in een hotelkamer. Dus volgende missie.. een niet te dure hotelkamer die ook weer niet te ver weg van het het station was. Het centrum van de stad was nog 6km maar aangezien het ook echt een stad is begon de stad zo beetje bij het station en waren er hotels in de buurt. Voor deze keer het oog laten vallen op een hotel dat enige vorm van vergane glorie had. Gokte erop dat daarmee de prijs ook niet te hoog was. En dat bleek ook, dames wilde desondanks geen korting geven maar lekker belangrijk.. een kamer met warm water dus we konden in ieder geval schoon de bus in! Tijdig naar het station, enige nadeel is dat het donker was geworden en dan is het terugvinden van de juiste afslag iets lastiger maar toch bijna in een keer weer terug bij de bus. Geïnstalleerd en de terugreis naar Bangkok kon beginnen..