Aan alles komt n eind

Zo’n 24 seats VIP bus is toch n andere beleving dan die bus waarin ik zat toen ik als tiener naar Lloret de Mar ging.. veel beenruimte, dekentje, wat te eten, dinken en snacks.. Ook wel relaxed dat de meeste lange afstandsbussen begin van de avond vertrekken. Wel zo efficient en daarbij kunnen al die bussen dan ook n beetje doorrijden. Dat doorrijden dat doen ze zeker, wel n groot verschil met ‘vroeger’ is dat niet om de chauffeurs de vloer bezaaid is met thaise ‘red bull’ flesjes… Er wordt zoals we gewend zijn gewisseld van chauffeurs. Dit gebeurt tijdens de stop halverwege waar je je voucher kunt inleveren tegen een maaltijd(je) of wat drinken..
Bus vertrok uiteraard iets later dan ze hadden opgeschreven maar dat maakte niet zoveel uit. Sterker nog de aankomst stond gepland rond zes uur ‘sochtends dus wat mij betreft mocht het ook nog wel iets later.. de reis prima doorgekomen en zag bij de opkomende zon de contouren van Bangkok duidelijker worden, ook het verkeer nam zienderogen toe. OP de eerste dag fietsen toen ik Bangkok uitging was ik al langs een busstation gekomen (waren Sjoukje en ik ook al eens langsgekomen maar werden toen gelukkig alsnog bij Khao San road afgezet) en hoopte dat ik daar niet zou worden gedropt. Het is dan wel Bangkok maar van daar is het nog gewoon 15km fietsen.. even dacht ik dat de bus daar langs ging maar gelukkig reed ie verder en ik begon al te hopen dat ik weer zou worden uitgezet bij of in de buurt van Khao San road. Later bleek dat we inderdaad erg dichtbij Khao San road zijn geweest maar helaas reed de bus toch nog even een stukje verder waardoor ik weer op een vrij groot busstation stond en weer 5km terug kon fietsen. Ik had bij vertrek wel gehoopt dat we iets later zouden aankomen dan zes uur ’s ochtends maar nu ik weer op de fiets stapte net na zeven uur bedacht ik me dat zes uur nog niet zo gek was geweest.. De digitale kaart op de mobiel nog even bekeken en op de fiets, na een korte omweg weer de neus de goede richting op.. Bangkok is een megastad maar desondanks zag ik al weer snel de nodige herkenningspunten waardoor ik wist waar ik was en waar ik naar toe moest. Geeft toch een fijn gevoel dat je je weg kunt vinden en niet bij elke hoek hoeft aan te vragen waar je naar toe moet. Uiteraard nog wel n paar ommetjes gemaakt maar desondanks mooi op tijd weer bij New Siam Palace view aangekomen. Weer hartelijk verwelkomt door de staf en alles was weer snel geregeld en kon ik weer richting een airco kamer.
De dag erg relaxed doorgebracht en wat rondgelopen door de omgeving. Weer n rondje afscheid nemen van de stad. ’s Avonds met Isra afgesproken, een thaise jongen die ik in oktober had ontmoet in Pai. Altijd leuk om een avondje door te brengen met iemand die je kent en fietsvakantie ook leuk vindt. Daarbij hoor je ook weer eens hoe sommige thai denken over het huidige regime. Begreep dat veel buitenlanders daar na een tijdje over beginnen.. Het houdt ons blijkbaar bezig.. De laatste volle dag besteed aan fiets en spullen inpakken en nog even naar de malls om te kijken of er nog iets mee terug ging..deze keer alleen maar herinneringen.. wegen ook niet zo heel veel en gaan n stuk langer mee.. de volgende ochtend op zoek naar een taxi die mij naar het vliegveld kon brengen. Dat was zo geregeld waarmee het einde van de vakantie eigenlijk een feit was.. Een vakantie die weer anders was dan gepland en anders was de vorige vakanties. Aan alles komt n eind en zo ook aan deze reis, het heeft weer wat inzichten opgeleverd die hopelijk bijdragen aan een verdere ontwikkeling..en dus hopelijk hierbij niet eindigen. Of dat werkelijkheid is geworden zal wellicht te lezen zijn bij een volgende reisverslag.. 

Bedankt voor het volgen en hopelijk hebben jullie n beetje zicht gekregen van het wel en wee van de ‘eenzame’ fietser in Thailand..