Fang

Thuis had ik ooit s bedacht om vanuit Phrao naar t oosten te gaan, richting van de laotiaanse grens maar gezien de stijgingspercentages maar besloten om weer eens van plan te wijzigen en heel wijs een weg met minder weerstand te nemen.. maar ook die weg bleek toch weer voor een verassende wending te zorgen...
Een hele tijd in mijn nopjes met de fantastische mooie route en het niet at te zware klimwerk... maar toch opeens was t daar .. het moment dat ik van mijn fiets moest.. niet op n foto te schieten maar omdat ik gewoon ff de kracht niet meer had!
Gelukkig was t moment van zwakte door niemand opgemerkt en kon ik ook al snel weer opstappen en verder voort krabbelen.. maar geeft wel aan dat ze hier weinig rekening houden met fietsers.. als de weg ophoog moet dan gaat ie omhoog!
Maar het grote voordeel is dat ik deze momenten snel vergeet.. eigenlijk heb ik tot nu toe geen momenten dat ik gefrustreerd raak door t lange of steile klimmen.. laat t gewoon gebeuren en onderga het... niet eens lijdzaam maar gewoon n moment dat er is en voorbij gaat, zolang ik maar blijf trappen .. best wel relaxed.. wil nog net niet beweren dat de berg mijn vriend is maar......
Maps.me had nog wel n mooie route voor mij als fietser bedacht, namelijk n gravel weg... nou zou dat top zijn indien t een tijdje droog is. Uiteraard ben ik er als rasoptimist aanbegonnen maar kwam naar n paar kilometer toch achter dat dit niet echt n topplan was.. en dus maar van route veranderd. Wellicht was de brommer man een indicatie dat t geen goed plan was, die keek namelijk n keer naar links en reed toen door...
uiteraard weer in mijn nopjes met mijn beslissing, duurde niet lang voordat ik voor een hele grote plas stond waarvan ik uiteraard niet kon inschatten hoe diep deze was.. maar aangezien anderen of wel links of rechts er langs gegaan waren leek mij dat ook verstandig.. rechtsgekozen. Goede keuze totdat ik weer naar links wilde, bleek dat t gras n stuk hoger was dan t ik dacht, gewoon met mijn voorwiel in een greppeltje.. nog net kunnen blijven staan maar uiteraard liep er bruin water en modder de schoenen in.. met wat moeite de fiets door de grepen getrokken en de weg op. Tegelijkertijd komt er n gast op n brommertje aan die rustig door resoluut door de plas rijdt..geen centje pijn.. mmm.. Marwans r toen wel ff klaar mee en de ‘grote, drukke’ weg genomen naar Fang ... schoot wel lekker op en had al ff gekeken op bookings naar n hotel in t centrum..vrij eenvoudig gevonden en daar dus maar ingechecked..
rondje door t dorpen waarbij zowaar opviel dat ze daar n straat hadden met meerdere bars.. dus mocht iemand er nog s komen, er is wat te doen!
Zo waar n paar toeristen in t hotel, bijna n fotomoment aangezien ik die hier erg weinig kom.. erg laagseizoen en daarbij is dit gebied niet direct n toeristenbestemming .. niets bezienswaardigst anders dan bergen, bomen en veel koffieplantages.. dat laatste valt mij wel op, er zijn er erg veel van..
Avondeten blijft hier en daar n beetje n verrassing, ook hier maar wat aangewezen, de kip was makkelijk die lag naast de BBQ maar de rest kwam als n verrassing. Denk iets van orgaanvlees maar zeker weten..
heb t overleefd en morgen een dagje met maar een berg, volgens Komoot zitten er twee hele steile stukken in.. we gaan t meemaken. Rond de 75km naar Mae Chan.. weer n shithole waar niets gebeurt maar verder kom ik zeker niet .. wilde eerst nog via Mae Salong naar de Birmese grens maar die weg kronkelt wel heel erg wat meestal n indicatie is dat t dit helemaal vlak is...
Kortom de weg van de mindere weerstand ..