Foutje ... bedankt

Op basis van de tijd van de zonsopkomst, de verwachte afstand tot de top en mijn eeuwigdurende optimisme in eerste instantie besloten om de wekker om 5.30 te zetten...
Maar bij het wakker worden door de wekdienst even gekeken en bleek nog vet donker.. dat met het feit dat de zon tond 6.15 zich zou laten zien toch maar weer ff gaan liggen.. dat ook met in het achterhoofd dat t maar iers van 2,5km tot aan t viewpoint zijn..
Rond zes uur toch in de kleuren en met fiets in de hand klaar om weg te gaan.. bleek even paniek bij de eigenaar, dacht blijkbaar dat ik met het achterlaten van mijn spullen er vandoor ging... maar daar viel ook snel t dubbeltje dat ik als toerist wel s die zonsopgang zou kunnen gaan bekijken ..
De fiets op en weer ff dat stukkie fietsen ... en had t kunnen weten maar dacht dat t zonder tassen wel n makkie zou zijn.. niet dus.. het sadistische genie had blijkbaar ingezien dat mocht r iemand op de fiets naar de punt willen fietsen dit vast zonder tassen zou doen.. en daarom kon de weg nog wel wat steiler erin gelegd worden.. de klok tikte vrolijker verder, de zweetplek op mijn rug groeide totdat t geen plek meer was maar gewoon n volkomen nat shirt...t werd uiteraard gewoon 6.14 maar toen was deze jongen zich nog lekker in t zweet aan t werken.. even gedacht om gewoon op te draaien en t te laten voor wat was.. maar quitting is forever, dus doorgezet. Dat met de gedachte dat die zon toch ook n bergje moest overwinnen om zich te kunnen laten zien..
Eindelijk zag in t einde van de klimpartij met mijn fiets en kwam op n groot vlak met balustrade.. maar daar keek je dus mooi de verkeerde kant op.. het geluk was met mij, had mijn loopschoenen niet voor niets aangedaan.. was nog 400meter klimmen omhoog.. fuck it, dat kan r nog wel bij, ben nu zover gekomen met zweet op plekken die doorgaans weinig zon zien dat ik nog ff doorpak..
En maar s klauteren, begreep direct waarom er speciale off-road loopschoenen zijn, lekker glibberen en glijden om omhoog te komen.. terwijl ik mij nog aan omhoog worstelen was, kwam r al weer n Thais gezin naar beneden.. dat geeft te denken. Maar wie weet zijn t nachtmensen en hekel aan de zon..
Nu had ik twee auto’s zien staan n een brommer maar boven gekomen waren er toch heel wat meer voor dit spektakel gekomen.. die waren van de andere kant gekomen via de hoofdingang en zowaar meerdere backpackers ! Ze komen er toch voor.. het gehoopte spektakel bleef wel n beetje uit maar ach ik was er toch en dus t beste ervan gemaakt.. leuk uitzicht en lekker uitwaaien.. al met al rond 700 terug.. boel gepakt blablablabla en kon zowaar nog ff ontbijten. Thais ontbijt met rijstsoep..
De boel op de fietst geslingerd en los! Dit uiteraard toch mijn grote genoegen tenslotte was t n dag van alleen afdalen... volkomen in mijn nopjes de remmen los en gaan.. paar keer gekeken en leek allemaal goed te gaan, met meer dan gezwinde spoed en snelheid naar beneden gedoken.. onderaan gekomen water gekocht want dat had ik niet meer.. weer ff doorfietsen en weer ff kijken.. wel gggggrrrrr zegt dat kreng dat ik n afslag gemist heb en terug moet .. nou weten jullie ongeveer wel n helletocht dat is.. maar goed toch gedraaid en weer n aanvang gemaakt met maar na n paar honderd meter leek mij dit heeeeel onhandig en nog maar s gekeken op de kaart. Het alternatief was n stuk omrijden maar dan hoefde ik minstens de helft minder te klimmen ... de keuze was snel gemaakt... deze prettige relaxte dag veranderde in n tocht met n geheel ander patroon maar goed kunt lopen janken maar daarmee verandert de boel niet... kortom bite the bullit and swallow..
Uiteraard nog wel n paar keer net te ver doorgefietst maar schoot wel weer n beetje op dat ondanks dat er toch nog stevig geklommen moest worden.. daarbij heb ik de route voor fietsen aanstaan waarmee de app denkt dat ook nog geplaveide klei paden prima te doen zijn.. gelukkig was t droog anders is dat toch echt n no go.. laten we deze verrassing dan ook maar zien al n voordeel vh verkeerd rijden..
Aangekomen in Chiang Kham ff rondje gefietst waarbij ik weinig zag anders dan t eerste hotel bij binnenrijden.. dacht dat t vergane glorie zou zijn maar bleek n toppertje.. dus weer blij!
Bleek zowaar een andere fietser te zijn dus daar de avond mee doorgebracht.. met die bier ni de pikkel op bed. Maar dat mag de pret niet drukken.
De volgende etappe is de bergen uit en nagenoeg vlak.. aldus.. en aangezien t vlak is dan maar wat meer kilometers..
Op naar Chiang Muan.. the next city