Next stop...

Gisteravond nog even gechecked hoe en wat met de bussen. Bussen zijn er in vele soorten en maten en niet alles rijdt overal naar toe en of neemt niet alles mee of juist wel.. minivans zijn rijdende kippenhokken die nooit vol zijn, daar ben ik niet naar op zoek. Ik heb n VIP bus, zo n luxe touringcar.. Bij de busstop gekomen werd mij al snel duidelijk dat ik hier geen bus voor mij ging vinden.. alleen maar minivan,, daar kreeg ik mijn fiets niet in mee. De trein is ook geen opties dus rest er niet anders over dan nog een dagje te fietsen in de hitte. Maar eerst op zoek naar voedsel..
had al n dame gezien die sticky rice mango verkocht maar toen ik terugliep was die opens verdwenen.. wel veel andere soorten voedsel maar dat had ik mijn zinnen niet opgezet.. Wat opvalt is dat veel thai buitenshuis eten en dus niet de moeite om zelf te koken. En met de prijzen hier kan ik me daar ook wel iets bij voorstellen.. bijna terug bij het hotel zie ik gewoon voor de deur van het hotel de sticky rice mango dame staan..kan geen toeval zijn.. kortom missie volbracht..
volgende missie, de volgende stop bepalen waarbij een ding belangrijk is het moet een treinstation hebben zodat we naar het zuiden kunnen op de eenvoudige manier.. de kaart geeft aan dat dit Phetchaburi is.. 54km, mooie afstand niet te ver weg dus relaxed dagje fietsen..
Even weer de digitale kaart erbij om een alternatieve route te bekijken anders kom je toch ook hier weer op de snelweg uit.. daar heeft deze jongen ook nu geen zin in. En zowaar een route die langs de kust lijkt te gaan.
S morgens op tijd maar niet te vroeg vertrokken en de route gevolgd, eerst door de haven heen waar het ruikt naar haven of eigenlijk vis maar dat was ook zo voorbij.. lekker gepeddeld maar had toch zeker nog last van de tocht van gisteren. Ging allemaal niet van harte en wat blij dat het maar een korte dagje was. DE hitte scheen dragelijker te zijn dan gisteren maar dat kwam wellicht ook omdat het nog niet na enen was. De kust was ondanks de schepen ver weg blijkbaar hebben ze de haven ver landsinwaards en is er eerst een groot gedeelte wetlands oid. Nee saltlands, overal is er zoutwinning.. denk dat de getijden goed worden benut in het proces..
NA weer wat westelijk te zijn afgebogen tussen de plantages door verder gefietst. Super rustige weg en ondanks de gecultiveerde omgeving is het fijn om tussen de bomen door te fietsen. Toch nog even op de snelweg uitgekomen maar kon er na 2km er weer af om de laatste 15km oid naar Phetchaburi te fietsen..Aangekomen even de 'geleende' reisgids bekeken en op zoek naar t hotel White Monkey.. na een fikse zoektocht waarbij ik nog wel 4 nieuw spaken gescoord heb eindelijk gevonden. Zoektocht was niet noodzakelijk geweest wanneer ik gewoon de kaart goed had bekeken maar dat uiteraard volledig ter zijde.Phetchaburi heeft nog wel n paar toeristische of beter gezegd cultuurhistorische plekken een ervan ligt op een heuvel die je van ver kunt zien. Maar ik sla het over.. ik ben hier voor een trein. Bedacht om een trein naar Suratani te nemen en dan naar Ko Samui en Ko tao te gaan.. even n paar dgn duiken en dan weer verder. Op het schema van trein zag ik niet veel opties maar dat geeft niets zolang er maar eentje is.. Op de kaart lijkt het erop dat het station niet in de stad ligt maar ver er buiten dus even gekeken hoe ver dat is en ik dat nog op de fiets red.. 15km naar de stad dus prima, op de kaart valt mijn oog op Chumphon omdat vanaf daar n stippellijn riching Ko tao loopt, n ferry.. dus dat ook maar even bekeken. Veel gunstiger..dus dan toch maar een halte eerder en ook nog eens eerder weg! Begint ergens op te lijken..
Op naar het treinstation en n kaartje gekocht. Daarna nog even bij een paar engelsen gaan zitten en nog wat gepraat over neo-liberalisme en het anti-darwinisme tijdperk... niet te gek maar wel leuk.
Plannen dus weer enigszins aangepast. Next stop..Chumphon – Ko Tao!