Dagje om snel te vergeten.. behalve..

Zaterdagavond toch nog even n rondje gedaan en wat gegeten. Nog even n gesproken met een Venezolaanse die even voor 11 dagen naar Thailand was gevlogen.. Alles gratis, met dank aan alle gespaarde miles op de creditcard.. paar dagen Bangkok, Chiang Mai en dan nog even naar Phuket.. Of je nu veel ziet vraag ik me af maar waarschijnlijk krijg je die miles nooit meer op.
Zondagochtend enigszins op tijd eruit maar voordat ik weg was moest er nog het nodige geregeld worden. Zo moest de kamer nog worden gecheckt en mijn fietsdoos was ook nog even onzeker wat dat ging kosten. Maar toch rond zeven op de fiets. Vlak naast het hotel is een enorme brug over de rivier waar altijd heel veel autos rijden. Leek mij dat je daar niet dus niet zo mogen fietsen maar volgens de thaise dame..geen probleem en omdat ik snel de stad uitwilde die weg ook maar gekozen. Ook omdat t zondagochtend was en het verkeer nog wel meeviel.. had al op mapsme gekeken om te kijken naar een rustigere weg want om nu de hele tijd op een achtbaans snelweg te fietsen daar had ik dus geen zin in.. Leek ook te lukken en kwam zowaar op een relaxte weg uit die langs het spoor liep. Dit wel nadat ik even over het erf van n thais gezin en een bouwput was gefietst maar dat terzijde.. ging lekker en t wat nog niet te warm. Reed n thaise man achterop die nog even gezellig wilde praten en mij zijn mailadres gaf zodat hij nog eens kon oefenen met zn engels..geen probleem, dude, en weer door gereden, lekker t spoor gevolgd waar ze goed bezig waren met werken. Dit zorgde er wel voor dat de weg opeens ophield en ik niet verder kon. Niet getreurd dat hoort er tenslotte ook.. karretje gedraaid en weer n stukje terug. En daar kwam mijn nieuwe thaise vriend aan. Zou deze keer met me meefietsen zodat ik op de goede weg...Nog voorzichtig gezegd dat t niet nodig was maar tja.. helaas stuurde hij me weer naar de grote weg en zat ik weer in de hektiek en herrie van de snelweg.. dit was niet de bedoeling, op n gegeven moment, na zo 30km was ik er helemaal klaar mee en ging ik maar even wat drinken. Weer opgestapt en daar lag zowaar een secundaire weg..(lag er net nog niet.. ahum)..Dus die maar genomen en kijken waar ik zou uitkomen.. eindelijk een lekkere rustige weg zonder herrie etc. koon daar lekker doorfietsen maar het werd onderhand alwel een stukje warmer.maar goed Nakhon Patom moest geen probleem zijn om te halen. Uiteraard nog wel een keer verkeerd gereden maar dat mocht de pret niet drukken. Ook n 'ping' was geen reden tot schrik, slechts een teken dat ik van de fiets moest op een spaak te vervangen. Bij controle bleken er twee spaken geknapt te zijn..Gelukkig twee spaken bij me dus die maar even vervangen en 'off we go again'!.
Tijdens het fietsen was mij wel duidelijk geworden dat het hier te warm was en ik dat stuk oud ijzer of de river Kwai ook deze keer niet ging zien. Nieuw plan, richting Ratchaburi, dus eerder afbuigen naar het zuiden en zo hopelijk sneller dat zeebriesje te pakken.. In Nakhon dus een nieuwe richting ingeslagen en dat ging best goed, in het begin Mijn batterij van de mobiel liep enigszins leeg maar dacht goed gezien te hebben waar ik (ongeveer) langs moest.. Ongeveer.. toch n afslag naar links te vroeg genomen en dus verdween Ratchaburi van de kaart, kreeg namelijk opeens n heel andere naam op de borden, Samut Sakhon, dat ligt 'vlak' onder Bangkok.. dat kon natuurlijk niet de bedoeling zijn (terugfietsen is nog steeds geen optie). Zag nog wel dat andere kant op Samut Songkhram lag..dus op de t-splitsing voor de laatste gekozen..was er onderhand wel helemaal klaar mee maar je moet soms wat dit dorp lag ook nog 10km verder. But chew it up!
Hiermee zou ik rond de 115km uitkomen. Het werd ook steeds lastiger op mij te motiveren en het aantal stop nam ook toe. Gelukkig had ik n paar bananen en mango gekocht en kon ik met name de mango lekker opeten tijdens een van de vele stops.

Deze dag heb ik volgens mij meer water gedronken dan ik ooit tijdens een dag gedaan heb, denk meer dan 5liter vocht..niets voor mij, tijdens de vorige vakantie spaarde ik water voor Sjoukje die het nodige water nodig had. Zegt wel iets over de hitte en dat ik niet fit ben.. De laatste 25km veel langs zoutwinning waar je voor weinig een levenslange voorraad zout kunt kopen.. onderhand stond de zon lekker te branden, was t warmste moment van de dag wel aangekomen..maar doorfietsen was het devies.. vandaag maar ook mogen genieten van meerdere kleuren water, van gifgroen, doodgrijs tot chemisch rood... ondanks dat lijkt er zo nu en dan ook nog leven in te zitten.. hoop toch niet dat iets van dat op een of andere dag op n bord van mij komt te liggen..
Langzaam maar zeker kwam het finale dorp in zicht. Aangekomen even op de mobiel gekeken waar de drie hotel in het dorpscentrum zaten. De eerste twee waren echt voor thai die geen geld hebben of een kamer voor een beperkte tijd zoeken. De derde eigenlijk nooit gevonden wel een aardige periode naar gezocht, eigen fout maar goed. Wel een ander hotel gevonden. Zag er goed uit en kon toch ook geen pap meer zeggen dus ingecheckt. Daarna 3,5uur in een coma gelegen. Daarna maar eens wat rondgehangen. Een dag om snel te vergeten.. Op een ding na, tijdens het fietsen over de 'zoutpan', mij niet fit voelend en soms bijna medelijden met mezelf kreeg bedacht ik me dat Sjoukje zich wellicht ook wel eens zo heeft gevoeld wanneer ze achter mij aanreed... maar toch nog weer verder moest. En dat ook nog eens met iemand die niet of weinig aan sport deed.. kortom Sjoukje, je bent n bikkel.. mocht t er nog een keer van komen dat zal ik (proberen) meer rekening met je te houden :-)